K**te zooi

Bron afbeelding

Ik zit mij vandaag flink op te vreten. Al weken probeer ik mij een weg door het oerwoud van theorieën heen te werken, van Keuning tot Schein. Maar ik maak geen vordering. Innovatie, structuur, cultuur en power. Ik heb het gevoel dat ik de marathon aan het rennen ben op een rotonde. Mijn kamer ligt vol met boeken, Scholar is overspannen geworden en mijn router vraagt of ik minder data van hem wil vragen. Het is echt kl*te om te zeggen, maar ik weet niet hoe en wat er fout gaat. Ik krijg geen streep op papier en alles wat ik lees kan ik niet koppelen aan mijn LA 3 stuk. Wat een waanzin. Normaal kan een beetje relativeren nog helpen, "neem even stapje terug", of "vraag feedback". Nee, het is alsof ik in een glazen kooi zit. Alles is te zien, alles is te begrijpen, maar er is niet aan te komen. Iemand een hamer te leen om deze glazen kooi open te meppen, ik wil er graag uit!

Innovatie analyse

Het is lastig, maar het is te doen. Het schrijven van een "innovatie analyse", alhoewel het woord innovatie een lastig woord voor mij is. Want wat momenteel speelt er niet echt een innovatie plaats in ons team, of onze vakgroep. Is er wel behoefte aan een innovatie, zo vlak voor de vakanties, verhuizing en het opsplitsen van de school? Uit de analyse van een medewerkers tevredenheid onderzoek komt de behoefte verdekt opgesteld naar voren. Werkdruk, deze wordt (net als bij veel andere scholen) aangedragen als te hoog en onprettig. Als team nemen we werk aan van het MT en als individu nemen we werk aan van onze studenten en ouders. Daarnaast lopen er ontwikkelingen van de docent parallel aan de vragen van docenten aan elkaar. Met andere woorden, werkdruk ontstaat door het "ja zeggen" en aannemen van activiteiten. Het direct koppelen van deze extra activiteiten komt niet op de jaartaak te staan, maar toch nemen wij als docenten het werk aan. Waarom vraag ik mij af en wanneer zeg je dan "nee" tegen een collega/student/ MT? Het lijkt mij daarom interessant om stil te staan bij de vraag: "welke innovatie kan ik ontwikkelen/ inzetten, om de werkdruk te verlagen en docenten bewust te maken van de keuzes die ze maken bij het aannemen van werk".

Kennis dialoogje

Een brandje werd een kennis dialoog (je).
"He Sebastiaan goed dat ik je even zie..." Dat is hem, de openingszin die meestal gevolgd wordt met een vraag. Meestal mag je dan iets doen, of meedenken. Maar nu kwam er iets anders, een vraag waar de collega eigenlijk geen antwoord op wist, maar toch had hij het gevoel dat er iets anders moest, maar hij wist niet wat.

Ik heb ruimte gegeven, geluisterd, vragen gesteld en doorgevraagd. Aan het einde van het gesprek, wat meer weg had van een kennisdialoog, merkt ik dat de collega tegen het punt aanliep waar hij moeite mee had. Ik kom niet verder met mijn proces, de werkdruk is te hoog en ik overzie niet meer hoe ik het moet aanpakken was de samenvatting. Ik heb de collega meegenomen naar ons Leanbord en hem daar ons proces uitgelegd. Ik heb hem laten zien dat dit proces heeft geleidt tot een overzicht met post-its, wat ons pijnlijk liet zien dat er veel hiaten in onze opleiding zaten. Iets waar hijzelf ook tegen aan liep. Een bordsessie werd een paper sessie met korte snelle ideeën. De collega ging met energie weg en een studieplanner van de TAE, waar ik in mijn LA 3 bij stil sta.

Geen interview

Alles stond in de tas, lokaal geregeld de docenten uitgenodigd. Helaas, een spoed geval komt er tussen en de interviews worden afgelast. Morgen even kijken of het naar volgende week verzet mag worden.

Interview 2 en 3

Bron afbeelding

Ik heb net interview 2 en 3 afgerond. Interview twee liep wat moeizaam. Ik merkt aan mijzelf dat ik sturende vragen aan het stellen was en ik aan het afwijken was van de vraagstelling zoals hij op papier stond. Aan het einde van het interview, wat ook een half uur korter duurde, gaf de geïnterviewde aan de diepgang te missen. En dat is natuurlijk niet de bedoeling van een diepte interview. Ik had nog twee bonus vragen die ik niet gesteld had. Deze waren eigenlijk al beantwoord door de geïnterviewde, maar ik had ze nog niet gesteld. Gelukkig gaven deze vragen wel het gewenste resultaat. Waarom ging het niet goed en bij de eerste en derde gesprek wel? Ik denk dat het antwoord te vinden is in de manier waarop ik het gesprek inging verkeerd is geweest. Ik liet veel vrijheid toe, wat past bij een semi-gestructureerd interview, maar ik gaf te veel ruimte om te praten over het onderwijs en de rol van de docent. En dat is niet wat ik wil onderzoeken. De lb'er is ook docenten en langzaam ging het gesprek van lb'er naar klassensituaties. Dat was natuurlijk niet de bedoeling, maar toch gebeurde het. In gesprek 3 heb ik hier geen ruimte voor gegeven en bleef de focus vooral liggen op de rol van de lb'er.  Morgen ga ik interview 4 en mogelijk 5 ook houden.

Interview 1

Bron afbeeling

Ineens gaat het heel snel, december hijgt al in mijn nek en ik voel de druk in de opleiding sterk toenemen. De grote hoeveelheid "just in time" huiswerk, of eigenlijk "just to much" huiswerk, naast LA 5 II zorgt voor stress en onoverzichtelijkheid. Gelukkig is LA 5 1 goedgekeurd, is 1 van de 3 instrumenten goed gekeurd en heb ik mijn eerste interview en observatie gehad. Vandaag ga ik weer een interview doen. Maar ik doe er gelijk 2. Staat de teller op 3 van de 6 interviews. Morgen ga ik nog twee interviews doen. Dat tikt gelijk lekker aan. Een interview is lastiger te plannen. Deze college heeft een overvolle agenda en is 1 dag in de week vrij. Deze week ga ik kijken hoe ik dit kan aanpakken. Mogelijk ga ik over drie weken het interview voeren. Dan zijn er geen lessen en dus ruimte in de agenda van mijn collega.

Er is mij ten oren gekomen dat de eerste studenten gestopt zijn met de opleiding. Ik vind het vreemd dat ik geen gesprek met hun heb gehad. Dit terwijl de lb'ers en de zorgcoach en teamleider op de hoogte zijn van mijn vraag "interview met exit studenten". Daar ga ik vandaag achter aan.

Kennis dialoog: Structuur 1

Vandaag staat in het teken van Structuur. Mintzberg en Keuning, twee taaie boeken met name Mintzberg. Echt niet door heen te komen. Waarom, ik weet het niet, het is Nederlands maar wat een droge uitgebreide, niet door te komen, zucht..... stof. Keuning schrijft een stuk prettiger, gebruikt voorbeelden en is voor mij sneller te begrijpen. Goed, daar staan we dan, met z'n drieën en dan nu de aftrap. Na een 60 minuten is de dialoog voorbij. Ik ga  met een goed gevoel voor de groep weg, wetende dat niet de feedback die zal komen, niet positief zal zijn. De reden hiervoor is dat wij niet echt een dialoog hebben kunnen voeren. De hoeveelheid materie is daarvoor simpelweg te groot. Het is uiteindelijk meer een presentatie geworden dan een dialoog. Balen natuurlijk, maar toch hebben wij met z'n drieën een goed gevoel er over. Reden hiervoor is, we hebben erg veel geleerd over structuur, hebben deze kennis proberen te delen en hebben daarnaast erg veel met elkaar gecommuniceerd. Via Skype nog wel, wat bellen en appen naar elkaar is simpelweg niet te doen. Het gebruik van Dropbox is hierbij een onmisbare tool geweest die het mogelijk maakte om met elkaar te werken in het zelfde document. Zonder Skype en Dropbox was het echt niet gelukt.

We zitten op de gang, na te praten, als de eerste feedback binnen komt. En inderdaad, geen voldoende, maar voldoende. De eerste reactie is weerstand, hoe zo, en hoe moeten wij nu weten hoe een kennisdialoog goed gevoerd moet worden. Het duurt even, maar we realiseren dat de kennisdialoog zelf een formatief product is, en dat wij geleerd hebben van de vorig groep, en dat de volgende groep weer van ons heeft geleerd. Uiteindelijk zullen de kennisdialogen steeds beter worden en uiteindelijk zien wij een gezamenlijke groei van elkaar.

De feedback van onze kennis dialoog zal ik in een volgende blog verwerken.

Communicatie methodes

Vandaag zijn we aan de slag gegaan met communicatiestijlen. Er was een presentatie in de collegezaal en hoewel er hard werd geprobeerd ons iets te vertellen over het "levelen" in een gesprek , kwam het niet echt tot uiting. Jammer, want een rollenspel, of het presenteren van deze video's hadden voldoende kunnen zijn om de bijeenkomst in kleine groepen te kunnen oefenen.

Kennisdialoog: onderwerp structuur

Morgen een bijzonder momentje. Samen met Henk en Hein ga ik een kennisdialoog voeren met de klas. Het onderwerp is "structuur" en het moet gezegd worden. De lesstof is droog, volgens mij is zand alleen nog droger dan deze lesstof. Boek open, dicht, weer open en op Google. Om de presentatie goed voor te bereiden is het van belang dat we goed overleg hebben met elkaar. En dat is lastig als je ver uit elkaar woont. Een uurtje op maandag langer blijven heeft geen zin. Om deze reden hebben we vandaag een Skype account aangemaakt. En dat was even wennen. Chatten, lachen en meters maken. Vandaag om 15.00 begonnen en het is nu bijna 23.00. Goed er heeft eten tussen gezeten, maar het was een flinke run. Dan tig dia's terug naar zeventien en de focus op de dialoog, ten minste dat willen we. Wij blijven toch docent en tja, neurobanen volgen is makkelijke dan nieuwe neurobanen vormen. Desondanks ik al 13 jaar les geef, het is toch even spannend om voor de groep te staan.

Klik hier voor de presentatie en hand-outs