Na de zeer interessant en leerzaam bezoek aan de Fonkelin De Haren de school waar Hein werkt. Na een rit van 20 minuten mag ik de snelweg verlaten en niet lang daarna rijdt ik door een woonwijk en duikt een grote parkeerplaats voor mij op. Recht voor mij een Aldi en wat kleine winkels.Verder een rustig ogende woonwijk, maar geen school of toch. Verscholen tussen de woningen staat een groot schoolgebouw dat opgaat in het geheel. Rustige kleuren laten het gebouw opgaan in groen, water en de woonwijk. Bij binnenkomst weet ik niet goed wat er mij staat de wachten. Ook bij binnenkomst oogt het gebouw niet als school, maar meer een soort uit de kluiten gewassen buurthuis, waar jong en oud elkaar kunnen ontmoeten.
Rust, ruimte en hoge deuren brengen mij naar een trap naar de eerste etage. Een zee van licht komt bij tegen moeten en al snel begeven wij ons in het hart van de school. Beneden ons is een kinderdag opvang en op de eerste etage de school. Klein ogende leslokalen waarin tot het kleinste detail aandacht is voor het kind en de ontplooiing en uitdaging van de kinderen. Speelse architectuur geeft de mogelijk om van bovenaf de studenten te kunnen volgen of op de brede schooltrap met de kinderen naar een optreden de kijken. Zelfs het dak wordt gebruikt en zijn er moestuintjes die door de kinderen worden onderhouden.
Na een uitleg van Hein, wordt mij duidelijk welke uitdagingen deze school heeft en hoe zij hier mee omgaan en het hele gebouw wordt gebuikt om dit te bereiken. De kinderen worden uitgedaagd om op onderzoek uit te gaan. Een voorbeeld hiervan is een film project waarbij de kinderen zelf film maken van een onderwerp wat ze voor school/opdracht uitwerken en uitzoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten